City Villa na Dorćolu/ Supra Architecture

Čista jednostavna forma fasade sa diskretnom plastikom čini ovu kuću posebno interesantnom, jer ono što vas čeka u unutrašnjosti je potpuna suprotnost. Tematski prostori vile formirani su kao refleksija na egzotična mjesta, daleke kulture, divne predjele, sa kompleksnim detaljima koji daju odgovor na ovakve zahtjeve - prostori sa više funkcija i načina upotrebe, neobični predmeti, vizure koje se neočekivano otvaraju i iznenađuju posjetioca. Ulazak u ovu vilu je ulazak u potpuno novi uzbudljivi svijet.

Ova porodična kuća, gradska vila nalazi se u samom centru Beograda, u gornjem dijelu Dorćola. Dorćol je kroz istoriju oduvijek predstavljao dio grada koji je reflektovao životni stil građanskog društva. Pored evropskog izraza koji su njegovi građani donosili sa raznih putovanja po Evropi i koji se reflektovao u regulaciji i arhitektonskom izrazu, oni su donosili i nov način života i nova interesovanja. Kako bi ponudile odgovor na ovakve potrebe, porodične kuće počele su da dobijaju i kompleksniju i raznovrsniju funkciju, unutrašnju organizaciju, tematske prostore, paviljone i slično.
Razmišljajući o ovakvom kontekstu gradske vile, bilo je sasvim jasno da moderna interpretacija mora ponuditi savremen odgovor na iste izazove. Danas, ovakav rezidencijalni objekat zahtjeva skoro isti tretman sadržaja u smislu pružanja odgovora na potrebe današnjih vlasnika. Bilo je neophodno formirati tekući, raznovrsni prostor, prostor koji otvara mogućnosti i pruža fleksibilnost namjene. “To je prostor za korisnike koji su svjetski putnici. Prostor za ljude koji vole goste i imaju brojan krug prijatelja. Prostor za ljude sa slobodnim vremenom koji žele da iskoriste na kreativan i ispunjen način. Prostor za ljude sa mnogo talenata i interesovanja. Prostor za privatnost i reprezentaciju... Prostor SPEKTAKLA & INTIMNOSTI ... GOSPODINA & GOSPODARA“ – objašnjavaju iz studija.

Dualitet prostora

Ideja oko koje se formirao koncept enterijera ove gradske vile bio je upravo ovaj dualitet prostora. Ideja da prostor mora ponuditi odgovor na potrebe prezentacije, socijalnih odnosa, društvenih događaja, prostor relacija, teatra, gdje će se vlasnik vile osjećati kao Gospodin koji se predstavlja u svom najboljem svijetlu. Sa druge strane, prostor je morao ponuditi i prostor intime, privatnosti, kontemplacije i hedonizma, gdje će se vlasnik osjećati kao Gospodar svog prostora i vremena.
U kontekstu ovoga, tematski prostori vile formirani su kao refleksija na egzotična mjesta, daleke kulture, divne predjele, sa kompleksnim detaljima koji daju odgovor na ovakve zahtjeve - prostori sa više funkcija i načina upotrebe, neobični predmeti, vizure koje se neočekivano otvaraju i iznenađuju posjetioca.

Enterijer ove vila obiluje kontrastima i elementima iznenađenja, poigrava se svjetlošću i sjenkom, efektom vidi se/ne vidi se koji se stvara pogledom kroz čelični preplet, jedva primjetnom refleksijom u dim sivom staklu koje produbljuje prostor i stvara efekat odraza u ogledalu, kuhinjsko ostrvo sa začinskim biljem, atrijum sa japanskim vrtom, sirovo drveno deblo, vatra iz kamina, bazen koji vlasnika vodi na neko udaljeno ostrvo...

• Naziv objekta:
Enterijer gradske vile
• Mjesto: Dorćol, Beograd
• Autor: Supra Architecture
Autorski tim: Mina Obradović,
Maša Obradović,
Ivan Obradović
• Godina projektovanja: 2018/2019
• Godina izgradnje: 2019/2022
• Površina: 700m2
• Spratnost: Su+P+1+Pk
• Fotografija: Miloš Martinović
• Pejzažno uređenje:
Naturalist

Prostor spektakla

Prizemlje vile, zamišljeno kao Prostor spektakla, organizovano je duž centralne ose vile, duž koje se smjenjuju funkcije vile i događaji.
Tu su monumentalno kuhinjsko ostrvo, trpezarija, kamin koji visi sa plafona, dnevna soba, terasa, stepenište/auditorijum, otvoreni dvorišni plato i zatvoreni dvorišni paviljon.
Svaka od ovih funkcija ima svoje jasno mjesto u prostoru, naglašeno materijalizacijom: drveni i teraco podovi, opeka i natur beton, reflektujuće staklo, čelični detalji.

Centralna osa takođe je naglašena igrom volumena, velikom visinom prostora i denivelacijama, prostor lagano kaskadira prema dvorišnom platou kao najnižoj tački događaja, naglašavajući centričnost i dubinu prostora.
Donji nivo vile, zamišljen je kao Prostor intime u kom vlasnik može da se osjeća kao Gospodar svog slobodnog vremena. I ovdje se promjenama visine mijenja efekat koji prostor ima na korisnika, materijalizacijom ovaj prostor dobija na toplini, dok zvuk vode iz japanskog vrta vodi korisnika na neke daleke destinacije.

Posebnu zonu vile čini bazen, sakriven u najudaljenijem dijelu kuće. Ponovo, promjenom materijalizacije i upotrebom fasadne bravarije stvara se iluzija da korisnik izlazi iz unutrašnjeg prostora i ’stupa’ na plažu sa pogledom na tirkizno-plavu vodu bazena.
Drveno deblo, pronađeno u šumi, oboreno i napušteno, je donijeto u ovaj prostor i minimalno obrađeno, sa idejom da se prirodno suši, puca po svojoj volji, donese mirise šume i tu stari. Njegova upotrebna vrijednost, kao usputnog stola na kom će se odigrati partija šaha, je manje važna od njegovog prisustva u prostoru kao živog elementa, čija senzacija se doživljava kroz vrijeme.

Posebnu zonu vile čini bazen, sakriven u najudaljenijem dijelu kuće. Ponovo, promjenom materijalizacije i upotrebom fasadne bravarije stvara se iluzija da korisnik izlazi iz unutrašnjeg prostora i ’stupa’ na plažu sa pogledom na tirkizno-plavu vodu bazena.

Komunikacije integrisane u multifunkcionalni sadržaj

Komunikacije u vili integrisane su u multifunkcionalni sadržaj sa stepeništem kao centralnim motivom koji se mijenja i iznenađuje, u skladu sa ostatkom vile. Kako bi se izbjeglo zamorno i monotono kretanje brojnim stepenicama, forma i materijalizacija stepeništa umjesto da postane dosadna i naporna, postala je integralni dio enterijera. Kretanje kroz vilu moguće je i liftom, koji ponovo predstavlja događaj za sebe: zastakljena kabina prolazi kroz kubus od čeličnog prepleta – motiva enterijera vile.
Čelični preplet – motiv vile, sagledava se na više nivoa: kao detalj, raster i patern, zavisno od udaljenosti tačke gledanja. Zanimljiv kao detalj za sebe, udaljavajući se, posmatrač počinje da ga doživljava kao mrežu, raster i na kraju patern. On ima dekorativnu ulogu, kao element koji se igra sa vidi se/ne vidi se efektom i pruža različite stepene vidljivosti kroz njega, ali preplet ima i svoju funkciju - praktičnu ulogu ograde/fizičke barijere.
Čelični preplet međutim, pojavljuje se i u spoljnom uređenju, gdje postaje element ograde prema susjedima kao i potpora za zelenilo na dvorišnoj fasadi.

I na kraju, preplet kao dekorativni element pojavljuje se i na ulaznoj kapiji i garažnim vratima, na takav način da je čista, jednostavna forma fasade kuće, samo sa diskretnom plastikom oko fasadnih otvora, obogaćena detaljima u čeličnom prepletu koji elementima daju dubinu i poigravaju se sa svjetlošću i sjenkom.