Grand prix crnogorskog salona arhitekture / Osnovna škola “Novak Ubović” u Podgorici / Biro “81000”
Ono što ovaj projekat čini posebno bitnim je činjenica da je urađen po idejnom rješenju koje je osvojilo prvu nagradu na konkursu za ovaj projekat. Nešto što će nadam se biti praksa u budućnosti kad su konkursi od javnog značaja u pitanju. Autori su bili uključeni u izradu glavnog projekta a zatim i u njegovo izvođenje i realizaciju. Kvalitet takvog koncepta sada možemo vidjeti na završenom objektu.
Lokacija OŠ Novka Ubović je u podgoričkom naselju Tološi. To je područje deregulisane izgradnje gdje se uz porodične kuće mogu zateći i zapuštena poljoprivredna zemljišta, bašte, voćnjaci, plastenici itd. Javni prostor naselja svodi se na haotičnu mrežu loše povezanih saobraćajnica. Imajući u vidu različite programe (škola i fiskulturna sala) i različite konstruktivne sisteme programa, projektanti su upravo naglasili tu razliku i podijelili objekat na dva nezavisna volumena - školu i fiskulturnu salu. Na taj način formirali su naizgled strogi koncept: dva programa, dvije konstrukcije, dvije kuće.
Složeni nastavni program osnovne škole osmišljen je u dvije trotraktne lamele, u pravcu istok-zapad. To je jači urbani potez koji uspostavlja hijerarhiju u inače raspršenom izgrađenom okruženju. Osim toga, postavljanje škole u pravcu istok-zapad omogućilo je razumnu orijentaciju svih prostorija za nastavu na sjever i jug, što je najprikladnija orijentacija u pogledu obezbjeđivanja odgovarajuće mikroklime u učionicama. Drugi volumen - fiskulturna sala, postavljena je upravno na školu, u pravcu sjever-jug.
Uz magistralu na jugu smješteni su sportski tereni koji se nadovezuju na postojeći fudbalski stadion na istoku. Ispred škole - na sjeveru formiran je školski trg koji je atletskom stazom povezan sa sportskim sadržajima na jugu. Ponuđeno rješenje je logično u urbanističkoj postavci, te dispozicijom javnih sadržaja na parceli (trg, šetnica / atletska staza, park, sportski tereni) nudi naselju javne sadržaje koji mu nedostaju. Na taj način je prostor predviđen za izgradnju osnovne škole osim kao mjesto edukacije, predviđen i kao otvoreni javni prostor dostupan svim stanovnicima naselja, koji ima tendenciju da postane katalizator okupljanja, druženja, igre i rekreacije u cilju osnaživanja zajednice.
JEDNOSTAVNE FORME, DOBRO I PAMETNO ISKORIŠĆEN PROSTOR SU GLAVNE ODLIKE OVOG PROJEKTA.
Škola je projektovana kao slobodnostojeći objekat spratnosti: podrum, prizemlje i dva sprata (PO+P+2). Ulaz u objekat je sa sjeverne strane, preko školskog trga. Pozicija glavnog ulaza je naglašena trijemom koji je ujedno i mjesto na kojem se učenici mogu okupiti ako pada kiša ili je prejako sunce. Funkcionalna distribucija sadržaja je gotovo prototipska, projektovana u okviru trotraktnog sistema sa matičnim i predmetnim učionicama u južnom traktu, te specijalizovanim učionicama sa kabinetima, administracijom, bibliotekom i društvenim prostorijama u sjevernom traktu, odnosno horizontalnim i vertikalnim komunikacijama i sanitarnim blokovima u srednjem traktu.
Trotraktna organizacija u kojoj su bočni traktovi određeni striktnom funkcijom, a središte nedeterminisano, ostavljeno slučajnom susretu i proširenom učenju, predstavlja vrijedan doprinos temi neformalnog obrazovanja i transformacije tradicionalnog jednoličnog školskog hodnika, u interaktivnu školsku ulicu.
Fiskulturna sala je ušuškana u šumu, na istoku parcele. Predstavlja nezavisan volumen i konstruktivnu cjelinu. Prljavi, svlačionički blok, sa ostatkom servisnih prostorija fiskulturne sale ukopan je na nivo podruma čime je jako veliki gabarit objekta u značajnoj mjeri vizuelno smanjen. Na taj način, na parteru je ostvarena pauza između škole i fiskulturne sale, koja je iskorišćena za formiranje šetnice / atletske staze sa koje se pristupa tribinama fiskulturne sale.
Nadzemni dio fiskulturne sale funkcioniše kao krovna lanterna, preko koje se osvjetljava borilište, sa istočne i zapadne strane putem staklene zid-zavjese.
Dostupnost krova na visini od 4m omogućila je formiranje terena za mali fudbal na njemu. Teren na krovu je praktično “ukrošnjen” između borova i kao takav daje identitet školskom kompleksu i predstavlja prostor okupljanja za stanovnike naselja.
